ဓမၼပဒအေဖာ္မြန္ - ၉
ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဓမၼပဒ
၉။ ပါပဝဂၢ၊ မေကာင္းမႈ
ျမန္ျမန္ ေဆာင္၊ ျမန္ျမန္ ေရွာင္
( ဓ- ၁၁၆ )
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈအစုစုကို
(အခ်ိန္မဆြဲဘဲ)
လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ ျပဳလုပ္သင့္ပါတယ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို
ျဖည္းျဖည္းေႏွးေႏွး
တြန္႕ဆုတ္ တြန္႕ဆုတ္ လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္
(မေကာင္းမႈဘက္ ပါသြားႏိုင္ၿပီး)
စိတ္ဟာ မေကာင္းမႈမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္လို႕ပါပဲ။
မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ မျဖစ္ေအာင္
စိတ္ကို (သတိ၊ပညာ နဲ႕)
တားျမစ္သင့္ပါတယ္။
မေကာင္းမႈမ်ားေလ - ဆင္းရဲေလ
( ဓ- ၁၁၇ )
မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ကို
(တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ မလိမၼာလို႕)
ျပဳလုပ္မိသူဟာ
ထပ္ခါထပ္ခါ ဆက္မလုပ္သင့္ပါဘူး။
မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ ျပဳလုပ္ခ်င္တဲ့
ဆႏၵဆိုးကိုလည္း မျဖစ္ေစသင့္ပါဘူး။
မေကာင္းမႈေတြ တိုးပြားလာတာဟာ
ဆင္းရဲျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းျဖစ္လို႕ပါပဲ။
ေကာင္းမႈမ်ားေလ - ခ်မ္းသာေလ
( ဓ- ၁၁၈ )
ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကို ျပဳလုပ္အားထုတ္သူဟာ
ထပ္ခါထပ္ခါ ဆက္လုပ္သင့္ပါတယ္။
(စိတ္အစဥ္ကို ၾကည္လင္ေစတတ္)
ကုသိုလ္ျမတ္ ျပဳလုပ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵမြန္ကိုလည္း
ျဖစ္ေစသင့္ပါတယ္။
ေကာင္းမႈေတြ တိုးပြားလာတာဟာ
ခ်မ္းသာျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းျဖစ္လို႕ပါပဲ။
အခြင့္သင့္ခ်ိန္
( ဓ- ၁၁၉ )
မေကာင္းတာလုပ္သူေပမယ့္လည္း
ဒီအကုသိုလ္ကံ ဆိုးက်ိဳးေပးခ်ိန္မတန္ေသးခင္မွာ-
အေကာင္းေတြကို ေတြ႕ၾကံဳေနရပါေသးတယ္။
ဒီအကုသိုလ္ကံ ဆိုးက်ိဳးေပးခ်ိန္တန္တဲ့အခါ -
မေကာင္းတာလုပ္သူဟာ
မေကာင္းက်ိဳးေတြကို
ေတြ႕ၾကံဳရပါေတာ့တယ္။
အခြင့္သာခ်ိန္
( ဓ- ၁၂၀ )
ေကာင္းတာလုပ္သူေပမယ့္လည္း
ဒီကုသိုလ္ကံ ေကာင္းက်ိဳးေပးခ်ိန္မတန္ေသးခင္မွာ-
အဆိုးေတြကို ေတြ႕ၾကံဳေနရပါေသးတယ္။
ဒီကုသိုလ္ကံ ေကာင္းက်ိဳးေပးခ်ိန္တန္တဲ့အခါ -
ေကာင္းတာလုပ္သူဟာ
ေကာင္းက်ိဳးေတြကို
ေတြ႕ၾကံဳရပါေတာ့တယ္။
အကုသိုလ္ စုဘူး
( ဓ- ၁၂၁ )
မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ကို
နည္းနည္းေလးပဲ၊ ကိုယ့္ဆီ ျပန္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူးလို႕ အထင္မေသးသင့္ပါဘူး။
ေရစက္ေရေပါက္ေလးေတြ က်ေရာက္ပါမ်ားတဲ့အခါ
ေရအိုးၾကီး ျပည့္သြားသလို -
လူမိုက္ဟာ
မေကာင္းမႈကို နည္းနည္းစီ ထပ္ခါထပ္ခါ
ဆည္းပူး စုေပါင္းပါမ်ားတဲ့အခါ
မေကာင္းမႈအကုသိုလ္နဲ႕ ျပည့္လာပါေတာ့တယ္။
ျဖည့္ မွ ျပည့္
( ဓ- ၁၂၂ )
ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကို
နည္းနည္းေလးပဲ၊ ကိုယ့္ဆီ ျပန္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူးလို႕ အထင္မေသးသင့္ပါဘူး။
ေရစက္ေရေပါက္ေလးေတြ က်ေရာက္ပါမ်ားတဲ့အခါ
ေရအိုးၾကီး ျပည့္သြားသလို -
ပညာရိွဟာ
ေကာင္းမႈကို နည္းနည္းစီ ထပ္ခါထပ္ခါ
ဆည္းပူး စုေပါင္းပါမ်ားတဲ့အခါ
ေကာင္းမႈကုသိုလ္နဲ႕ ျပည့္လာပါေတာ့တယ္။
မေကာင္းမႈေရွာင္၊ မေလာင္ခင္တား
( ဓ- ၁၂၃ )
အေဖာ္နည္းၿပီး ပစၥည္းဥစၥာမ်ားတဲ့ ကုန္သည္ဟာ
ေဘးရန္ရိွတဲ့ ခရီးလမ္းကို
ေရွာင္ၾကဥ္ပါတယ္။
အသက္ရွင္ခ်င္သူဟာ အဆိပ္ကို ေရွာင္ၾကဥ္ပါတယ္။
ဒီလိုပါပဲ - ပညာရိွဟာ
ေသးငယ္နည္းပါးတဲ့ မေကာင္းမႈကိုလည္း ေရွာင္ၾကဥ္ပါတယ္။
ေစတနာမပါ ကံမေျမာက္
( ဓ- ၁၂၄ )
လက္မွာ အနာမရိွရင္၊
အနာမရိွတဲ့လက္နဲ႕ အဆိပ္ကိုင္ေပမယ့္၊
အနာကင္းစင္ လက္ဝါးျပင္ကို
အဆိပ္မတက္ႏုိင္သလို -
မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ ျပဳလုပ္ခ်င္တဲ့
ေစတနာဆိုးမရိွရင္
အကုသိုလ္မျဖစ္၊ အျပစ္မရိွ။
ျပန္လာမယ့္ ဒဏ္ရာေတြ
( ဓ- ၁၂၅ )
လွဴဒါန္းပူေဇာ္ကိုးကြယ္ထိုက္သူ၊
စင္ၾကယ္တဲ့၊
ကိေလသာအညစ္အေၾကးမရိွတဲ့၊
မျပစ္မွားသင့္သူကို
လူမိုက္ဟာ ျပစ္မွားပါတယ္။
ေလညာကို လႊင့္ပစ္လုိက္တဲ့ ျမဴမႈန္ႏုႏုေတြဟာ
အဲဒီ လႊင့္ပစ္လိုက္သူဆီကိုပဲ
ျပန္လြင့္က်လာသလို -
အဲဒီလူမိုက္ဆီကို မေကာင္းက်ိဳးေတြ ျပန္လာပါတယ္။
ၿငိမ္းေသာမီး
( ဓ- ၁၂၆ )
တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြဟာ မိခင္ဝမ္းမွာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
မေကာင္းမႈ ျပဳသူေတြဟာ ငရဲမွာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ၾကည္လင္စိတ္ထား
ေကာင္းတဲ့ အလားအလာရိွသူေတြဟာ
နတ္ျပည္သြားေရာက္ရပါတယ္။
အာသေဝါကင္းကြာ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ေတြကေတာ့
ခႏၶာဝန္သိမ္း အၿပီးတုိင္ ၿငိမ္းေအးသြားၾကပါတယ္။
ဒုကၡမေရာက္ခ်င္ရင္ အကုသိုလ္မလုပ္နဲ႕
( ဓ- ၁၂၇ )
ေကာင္းကင္မွာ တည္ေနလည္း အကုသိုလ္ကံအက်ိဳးေပးက မလြတ္ႏုိင္ပါဘူး။
သမုဒၵရာ တည္ေနလည္း
အကုသိုလ္ကံအက်ိဳးေပးက မလြတ္ႏုိင္ပါဘူး။
ေတာင္ေခါင္းထဲမွာ ဝင္ခိုေအာင္းေနလည္း
အကုသိုလ္ကံအက်ိဳးေပးက မလြတ္ႏုိင္ပါဘူး။
ျပဳလုပ္ထားခဲ့တဲ့
မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပးကေန လြတ္ေျမာက္ရာ အရပ္ေဒသ မရိွပါဘူး။
နိဗၺာန္ မွတစ္ပါး အျခားမရိွ
( ဓ- ၁၂၈ )
ေကာင္းကင္မွာ တည္ေနလည္း
ေသျခင္းတရားက မလြတ္ႏိုင္ပါဘူး။
သမုဒၵရာမွာ တည္ေနလည္း
ေသျခင္းတရားက မလြတ္ႏိုင္ပါဘူး။
ေတာင္ေခါင္းထဲမွာဝင္ခိုေအာင္းေနလည္း
ေသျခင္းတရားက မလြတ္ႏိုင္ပါဘူး။
ေသျခင္းတရားရဲ႕ ႏွိပ္စက္မႈက
လြတ္ေျမာက္ရာ အရပ္ေဒသ
မရိွပါဘူး။
အရွင္ဉာဏဝရ(ပါရမီ) ပူေဇာ္ပါသည္။
၉. ပါပဝေဂၢါ
၁၁၆. စူေဠကသာဋကဝတၳဳ (၁၁၆)
အဘိတၳေရထ ကလ်ာေဏ၊ ပါပါ စိတၱံ နိဝါရေယ။
ဒႏၶံ ဟိ ကေရာေတာ ပုညံ၊ ပါပသၼႎ ရမတီ မေနာ။
၁၁၇. ေသယ်သကေတၳရဝတၳဳ (၁၁၇)
ပါပေၪၥ ပုရိေသာ ကယိရာ၊ န နံ ကယိရာ ပုနပၸဳနံ။
န တမွိ ဆႏၵံ ကယိရာထ၊ ဒုေကၡာ ပါပႆ ဥစၥေယာ။
၁၁၈. လာဇေဒဝဓီတာဝတၳဳ (၁၁၈)
ပုညေၪၥ ပုရိေသာ ကယိရာ၊ ကယိရာ နံ ပုနပၸဳနံ။
တမွိ ဆႏၵံ ကယိရာထ၊ သုေခါ ပုညႆ ဥစၥေယာ။
၁၁၉. အနာထပိ႑ိကေသ႒ိဝတၳဳ (၁၁၉၊ ၁၂ဝ)
ပါေပါပိ ပႆတိ ဘျဒံ၊ ယာဝ ပါပံ န ပစၥတိ။
ယဒါ စ ပစၥတိ ပါပံ၊ အထ ပါေပါ ပါပါနိ ပႆတိ။
၁၂၀.
ဘေျဒာပိ ပႆတိ ပါပံ၊ ယာဝ ဘျဒံ န ပစၥတိ။
ယဒါ စ ပစၥတိ ဘျဒံ၊ အထ ဘေျဒာ ဘျဒာနိ ပႆတိ။
၁၂၁. အသညတပရိကၡာရဝတၳဳ (၁၂၁)
မာဝမေညထ ပါပႆ၊ န မႏၵံ အာဂမိႆတိ။
ဥဒဗိႏၵဳနိပါေတန၊ ဥဒကုေမ႓ာပိ ပူရတိ။
ဗာေလာ ပူရတိ ပါပႆ၊ ေထာကံ ေထာကမၸိ အာစိနံ။
၁၂၂. ဗိဠာလပါဒကေသ႒ိဝတၳဳ (၁၂၂)
မာဝမေညထ ပုညႆ၊ န မႏၵံ အာဂမိႆတိ။
ဥဒဗိႏၵဳနိပါေတန၊ ဥဒကုေမ႓ာပိ ပူရတိ။
ဓီေရာ ပူရတိ ပုညႆ၊ ေထာကံ ေထာကမၸိ အာစိနံ။
၁၂၃. မဟာဓနဝါဏိဇဝတၳဳ (၁၂၃)
ဝါဏိေဇာဝ ဘယံ မဂၢံ၊ အပၸသေတၳာ မဟဒၶေနာ။
ဝိသံ ဇီဝိတုကာေမာဝ၊ ပါပါနိ ပရိဝဇၨေယ။
၁၂၄. ကုကၠဳဋမိတၱေနသာဒဝတၳဳ (၁၂၄)
ပါဏိမွိ ေစ ဝေဏာ နာႆ၊ ဟေရယ် ပါဏိနာ ဝိသံ။
နာဗၺဏံ ဝိသမေႏြတိ၊ နတၳိ ပါပံ အကုဗၺေတာ။
၁၂၅. ေကာကသုနခလုဒၵက (၁၂၅)
ေယာ အပၸဒု႒ႆ နရႆ ဒုႆတိ၊
သုဒၶႆ ေပါသႆ အနဂၤဏႆ။
တေမဝ ဗာလံ ပေစၥတိ ပါပံ၊
သုခုေမာ ရေဇာ ပဋိဝါတံဝ ခိေတၱာ။
၁၂၆. မဏိကာရကုလူပကတိႆေတၳရ (၁၂၆)
ဂဗ႓ေမေက ဥပၸဇၨႏၲိ၊ နိရယံ ပါပကမၼိေနာ။
သဂၢံ သုဂတိေနာ ယႏၲိ၊ ပရိနိဗၺႏၲိ အနာသဝါ။
၁၂၇. တေယာဇနဝတၳဳ (၁၂၇)
န အႏၲလိေကၡ န သမုဒၵမေဇၩ၊ န ပဗၺတာနံ ဝိဝရံ ပဝိႆ ။
န ဝိဇၨတီ ေသာ ဇဂတိပၸေဒေသာ၊
ယတၳ႒ိေတာ မုေစၥယ် ပါပကမၼာ။
၁၂၈. သုပၸဗုဒၶသက်ဝတၳဳ (၁၂၈)
န အႏၲလိေကၡ န သမုဒၵမေဇၩ၊ န ပဗၺတာနံ ဝိဝရံ ပဝိႆ။
န ဝိဇၨတီ ေသာ ဇဂတိပၸေဒေသာ၊
ယတၳ႒ိတံ နပၸသေဟယ် မစၥဳ။
ပါပဝေဂၢါ နဝေမာ နိ႒ိေတာ။
No comments:
Post a Comment